EMDR ve Travma Terapisi

 EMDR teorisinin altyapısını oluşturan Adaptif Bilgi İşleme Modeline göre beyin, yeni bir deneyim edindiğinde kendisine ulaşan bilgiyi işleyerek işlevsel hale getirir. Duygu, düşünce, duyum, imge, ses, koku gibi bilgiler işlenip, ilişkili anı ağlarına bağlanarak bütünleşir. Böylece o deneyimle ilgili öğrenme gerçekleşir.

Bu sistem normal çalıştığında ruh sağlığını ve insan gelişimini öğrenme yoluyla desteklediği için adaptif, uyumlu bir mekanizma olarak kabul edilir.

Travmatik veya çok fazla rahatsız eden bir olay yaşandığında bu sinir sisteminde orijinal resim, sesler, düşünceler ve duygularla birlikte hapsolur. Deneyim orada kilitli olduğundan hatırlatıcı bir şey ortaya çıktığında, bugünkü algılamayı etkileyerek, kişinin şimdiki zamanında kendisini benzer bir eksiklik, güvensizlik ve kontrol eksikliği noktasında görmesine neden olur. Bunlar aslında geçmiş tecrübeyle bağlantılı duyguların tetiklenmesidir.

EMDR bu tür kilitli anıların işlenmesini sağlayarak, beynin zamanında yapamadığı adaptif bilgi işlemenin seans sırasında yapılmasını sağlar. Kilitli kalmış anı ile diğer anı ağları arasında ilişki kurularak, bilginin adaptif bir şekilde depolanması mümkün olur.

Danışan artık rahatsız olmaz ve anıyı yeni ve sağlıklı bir perspektiften görür. Çocuk bakış açısındaki suçluluk,korku gittikçe sorumluluk, güvenlik ve seçim yapabilme özgüvenini içeren yetişkin bakış açısına dönüştürülebilir. 

Öz yeterlilik ve sağlıklılık göstergeleri artarken, kaygı ve depresyon belirtileri azalır. EMDR Terapisi ile sadece semptomlar ortadan kalkmaz, yeni bakış açısının kazandığı pozitif inançlar ve olumlu duygular kişinin kendisine, ilişkilerine dünyaya bakış açısını da olumlu yönde değiştirip kişisel gelişim sağlar.